Lerend kwalificeren: van eindpunt naar onderdeel van leren

Kwalificeren klinkt vaak als iets formeels.
Iets wat je doet aan het einde van een traject: de summatieve toets, het examen, de eindpresentatie.
De student ‘laat zien wat hij kan’, en wij zeggen: voldoende of niet.

Maar die benadering past steeds minder bij hoe we naar leren kijken.
Zeker binnen het mbo, waar groei grillig kan verlopen, studenten zich in verschillend tempo ontwikkelen en waar gedrag en leerhouding minstens zo belangrijk zijn als kennis.

Daarom wint het idee van lerend kwalificeren aan kracht en dat sluit naadloos aan bij ontwikkelingsgericht opleiden.

Wat is lerend kwalificeren?

Lerend kwalificeren betekent dat studenten tijdens het leerproces al toewerken naar kwalificatie, en dat ze al reflecterend, werkend en toetsend leren.
De grens tussen leren en beoordelen vervaagt.

Het draait om:

  • formatieve feedback gebruiken om richting te geven

  • samen criteria ontwikkelen of expliciteren

  • eigenaarschap bij de student leggen

  • beoordelingsmomenten benutten als leermomenten

Met andere woorden: kwalificeren wordt geen eindstation, maar een integraal onderdeel van het leerproces.

De link met ontwikkelingsgericht opleiden

In ontwikkelingsgericht opleiden kijken we niet alleen naar wat een student kan, maar vooral naar wie hij of zij aan het worden is.
Dat vraagt ruimte voor groei, fouten maken, proberen, reflecteren en bijsturen.

Lerend kwalificeren past daar perfect bij, omdat het:

  • ontwikkeling zichtbaar maakt

  • motivatie verhoogt (het doet ertoe!)

  • studenten betrekt bij de criteria

  • ruimte geeft voor eigen leerdoelen en tempo

Het sluit ook aan bij de drie basisbehoeften uit de Zelfdeterminatietheorie (Edward Deci & Richard Ryan):

  • Autonomie – studenten mogen meedenken en keuzes maken

  • Competentie – studenten weten waarop ze beoordeeld worden en krijgen steun om daar te komen

  • Verbondenheid – studenten ervaren dat begeleiders meedenken, niet alleen toetsen

Voorbeeld

Een student pedagogisch werk voert een gesprek met een cliënt.
De begeleider kijkt niet alleen naar “heeft hij het goed gedaan?” maar stelt vragen als:

  • Hoe heb je je voorbereid?

  • Wat vond je moeilijk?

  • Wat zou je volgende keer anders doen?

Na afloop reflecteert de student op het gesprek in zijn portfolio, gekoppeld aan succescriteria zoals:
“Ik toon empathie, luister actief en check of de ander mij begrijpt.”

De beoordeling volgt later, maar het leerproces loopt dóór.
En de student wordt medeverantwoordelijk voor het zichtbaar maken van die groei.

Wat vraagt dit van teams?

Lerend kwalificeren vraagt dat we:

  • ruimte geven voor leren binnen toetsen

  • feedback koppelen aan ontwikkeling

  • studenten actiever betrekken bij leerdoelen en criteria

  • afstemmen wat we verstaan onder ‘voldoende ontwikkeling’

Het vraagt vertrouwendurven loslaten van het oude afrekenmodel, en tijdig het gesprek voeren over groei, niet pas aan het eind.

 

📌 Dit artikel is geschreven vanuit mijzelf en weerspiegelt mijn professionele visie. Het is niet namens een werkgever gepubliceerd.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.